توت فرنگی، قلب میوه ها - وبلاگ کارآفرین

به گزارش وبلاگ کارآفرین، با تغییر فصل، هر روز میوه های نوبرانه، جای خود را به یکدیگر می دهند. بعضی از این میوه ها، ارزش تغذیه ای چندانی ندارند و فقط تازگی آنهاست که جلب توجه می نماید اما بعضی دیگر مانند بسته ای از یک قرص مکمل هستند که مواد مغذی بسیاری را وارد بدن خواهند کرد که البته یکی از آن برترین ها، توت فرنگی است.

توت فرنگی، قلب میوه ها

با تغییر فصل، هر روز میوه های نوبرانه، جای خود را به یکدیگر می دهند. برخی از این میوه ها، ارزش تغذیه ای چندانی ندارند و فقط تازگی آنهاست که جلب توجه می نماید اما برخی دیگر مانند بسته ای از یک قرص مکمل هستند که مواد مغذی بسیاری را وارد بدن خواهند کرد که البته یکی از آن برترین ها، توت فرنگی است.

خوشبختانه، درباره این میوه کمتر می توان کسی را یافت که از خوردنش امتناع کند، به طوری که بدغذاترین بچه ها هم در برابر این میوه بسیار سست هستند و تا ته ظرفش را در نیاورند، دست از خوردن نمی کشند. البته اگر این مطالب را هم در نظر بگیرید، به اسم دارو هم که شده خود را در فصلی که این میوه در دسترس است، مجبور می کنید که حتما چند عدد از آن را در ظرف میوه عصرانه تان بگذارید.

اما همواره بر سر مصرف این میوه صحبت های ضد و نقیضی وجود دارد مبنی بر آنکه سموم دفع آفاتی که به این میوه زده می گردد، با شستشوی سطحی این میوه از میان نمی رود و اینکه چون این میوه در تماس مستقیم با خاک رشد پیدا می نماید، باید آن را چه طور شستشو داد تا کمترین آلودگی نداشته باشد. توت فرنگی های گلخانه ای که در هر فصل سال در دسترس است و در میزان های بسیار درشت عرضه می شوند آیا برای سلامت زیانبارند؟ و هزاران سوال دیگر که سعی داریم به هریک از آنها هرچند کوتاه پاسخ دهیم.

مقدمات توت فرنگی

حتما می دانید که این میوه در خانواده عظیم توت ها جای دارد و در زبان انگلیسی به آن استرابری می گویند که از کلمه استرون به معنای پراکنده گرفته شده است و به آن استرون بری می گفتند که در نهایت به نام امروزی اش رسیده است. این توت همان طور که از نام فرنگی آن پیداست، زادگاه اروپایی دارد و در قرن چهاردهم در فرانسه به طور وحشی رویش پیدا می نموده و مصارف دارویی داشته تا اینکه کم کم به مزارع راه یافته و به نظر می رسد که در زمان صدارت اتابک از فرانسه به ایران وارد شده است و در جنگل های شمال ایران نوع وحشی آن به وفور یافت می گردد زیرا برای رویش به آب و هوای خنک و آب فراوانی احتیاج دارد و اقلیم نواحی شمالی کشور این شرایط را فراهم می نماید. فصل برداشت این میوه از اردیبهشت ماه تا اوایل تیر ماه است یعنی زمانی که هوا خیلی هم گرم نشده باشد. اما همین دوران کوتاه را هم باید غنیمت شمرد زیرا این میوه منبع کاملی از مواد مغذی ارزشمند است که ما حاضریم برای دریافت شان هزینه های بالایی را متحمل شویم.

به این ترتیب که، خوردن 8 عدد توت فرنگی میانه، 40 درصد از احتیاج روزانه افراد را به

ویتامین C، 12 درصد از احتیاج روزانه به فیبر، 6 درصد از احتیاج روزانه به فولات و 210 میلی گرم پتاسیم را تأمین خواهد نمود در حالی که فقط 45 کالری انرژی داشته و به دلیل فقدان سدیم، کلسترول و سایر اسیدهای چرب اشباع، ضرر و زیانی را متوجه مصرف نماینده اش نخواهد نمود.

علاوه بر موارد یاد شده، مطالعات اخیر نشان داده اند که این میوه دارای ترکیباتی به نام فیتوکمیکال است که در این گروه فلاونوئیدها، آنتوسیانیدین ها و اسید فنولیک و الاژیک جای می گیرند که دریافت آنها به وسیله مواد غذایی و به خصوص این میوه، احتمال ابتلا به بیماری های مزمنی مانند انواع سرطان ها، بیماری های قلبی عروقی و متابولیکی را کاهش می دهند.

یک جهان خاصیت

حتما از خودتان می پرسید که وجود مواد مغذی یاد شده چه فوایدی را برای دریافت نماینده اش در پی دارد؟ باید در پاسخ به شما بگوییم، دریافت مقادیر بالای ویتامین C که در دسته آنتی اکسیدان ها محسوب می گردد، از فعالیت رادیکال های آزاد جلوگیری نموده و فرایند پیری را در بدن به تأخیر می اندازد. به این دلیل است که خوردن این میوه به خصوص برای سیگاری ها و یا افرادی که در شهرهای آلوده زندگی می نمایند، توصیه می گردد زیرا وجود مقادیر بالای این ویتامین در توت فرنگی اثرات مخرب سموم محیطی را در بدن به خصوص در بافت های حساس مانع می گردد. به علاوه، ویتامین C در ساختن پروتئینی به نام کلاژن هم دخالت دارد و به این ترتیب با افزایش ساخت این پروتئین، امکان ترمیم بافت های آسیب دیده فراهم می گردد.

اما پتاسیم دریافتی سبب کاهش فشار خون شده و خطر بروز سکته را به خصوص در افراد مستعد کاهش می دهد. جالب است بدانید مطالعات نشان داده اند افرادی که در روز مقادیر زیادی از این میوه را در برنامه غذایی شان جای داده و به مصرف می رسانند، در مقایسه با افرادی که به خوردن این میوه توجه نمی نمایند، سه برابر کمتر به بیماری های قلبی دچار می شوند. بعلاوه فیبر بالایی که به وسیله خوردن

توت فرنگی به بدن می رسد هم به کاهش کلسترول خون یاری نموده و حافظ دستگاه گوارش است و از بروز سرطان روده عظیم و بیماری های قلبی هم می کاهد. فولات موجود در این میوه هم در دوران بارداری بسیار پراهمیت است و از عقب ماندگی های مادرزادی در این دوران جلوگیری می نماید. به علاوه این ماده مغذی هم مانند سدی در برابر بیماری های عروق کرونر و سرطان روده عظیم عمل می نماید از این رو، به خانم های بارداری که البته به حساسیت دچار نیستند، توصیه می گردد که به طور مرتب این میوه را میل نمایند.

آن روی سکه

نکته مهمی که درباره توت فرنگی باید در نظر داشت این است که اولاً به دلیل تماس این میوه با خاک و کود، به احتمال زیاد ممکن است آلوده گردد که باید آن را به دقت شسته و سپس مصرف کرد، در ادامه همین بحث برترین روش شستشو را برای شما توضیح خواهیم داد.

به علاوه، برخی از افراد نسبت به آن حساسیت دارند و ممکن است این حساسیت به صورت استفراغ و یا ناراحتی های جلدی بروز کند. بعلاوه در افرادی که دارای ناراحتی های پوستی هستند ممکن است مشکل پوستی شان را تشدید کند که باید این نکته در هر بار مصرف مورد توجه قرار گیرد.

توت فرنگی به دلیل داشتن اسید سالسیلیک در برخی اشخاص، کبد و مثانه را تحریک نموده و جوش هایی شبیه کهیر ایجاد می نماید. از این رو، افراد باید به واکنش های بدن شان بعد از مصرف این میوه دقت نمایند. به علاوه، کسانی که معده ای حساس دارند یا مبتلا به بیماری آسم هستند، بهتر است از خوردن

توت فرنگی پرهیز نمایند زیرا ممکن است بیماری شان تشدید گردد.

همان طور که گفتیم، این میوه هم مانند بسیاری از مواد غذایی آلرژی زا در افراد حساس ایجاد آلرژی می نماید و از علایم آن می توان به اگزما، دانه های قرمز روی پوست، سردرد، آبریزش بینی، ریزش اشک، سرگیجه و حتی اختلالات گوارشی اشاره نمود که توصیه می گردد بی هیچ شکی این میوه مصرف نگردد، به خصوص در بچه ها زیر یک سال.

وقتی توت فرنگی می خرید

نکته مهم در هنگام خرید این میوه آن است که توت فرنگی ها سفت، قرمز تیره و براق باشند و کلاهک سبزش کنده نشده باشد. به علاوه، لکه های زرد و سبز بر روی آنها دیده نگردد زیرا نه تنها این دسته از توت فرنگی ها ارزش تغذیه ای نداشته بلکه ترش مزه هم هستند. نکته مهم آن است که نوع میانه این میوه از سایز درشت تر آن حتی خوش طعم تر است، پس در هنگام انتخاب این میوه برای خریدن توت فرنگی های درشت تر حرص نزنید.

نکته دیگر آنکه در یخچال این میوه را شسته شده قرار ندهید بلکه آن را پیش از مصرف شستشو دهید. به این ترتیب که آنها را در ظرف گودی ریخته و آن را از آب پر کنید، به طوری که روی آن آب سرد جریان داشته باشد (به مدت دو تا سه دقیقه) سپس آن را در ظرفی قرار دهید که با دستمال کاغذی و یا سلوفان پوشیده شده باشد و به این ترتیب می توانید این میوه را به مدت یکی دو روز در یخچال نگهداری کنید. این میوه نباید در دمای اتاق و یا در معرض نور خورشید قرار گیرد زیرا ارزش تغذیه ای خود را از دست می دهد. جالب است بدانید که با گذشت هر روز درصدی از ویتامین های این میوه از میان می رود، به این ترتیب که بعد از شش روز، 5 درصد از ویتامین C موجود در آن کاسته خواهد شد.

بعلاوه، تنها فریز کردن توت فرنگی است که می تواند تا حدودی ویتامین C (حساس ترین جزء تشکیل دهنده این میوه) موجود در آن را حفظ کند زیرا در غیر این صورت یعنی در حین تهیه مربا و یا کنسرو از آن (برای جلوگیری از تغییر رنگ این میوه در حین پخت به آن کمی آب لیمو اضافه کنید) و یا حتی خشک کردن این میوه بسیاری از ویتامین های آن از میان خواهد رفت و تنها فیبر و املاح در آن باقی خواهد ماند؛ آن هم به اندازه جزیی. حتی آنتوسیانیدینی (با خاصیت آنتی اکسیدانی) که در این میوه وجود دارد، در آب قابل حل است و در انواع محصولات فرآیند شده این میوه از بین خواهد رفت مگر اینکه این میوه به صورت تازه و یا فریز شده میل گردد. پس می توان این طور نتیجه گرفت که نوع فریز شده این میوه در مقایسه با توت فرنگی های خشک و یا کنسروی (در کمپوت توت فرنگی) ارزش تغذیه ای بیشتری داشته و به این ترتیب بهتر است توت فرنگی به این شکل خریداری شده و به مصرف برسد.

منبع: http://www.salamat.com

ae

منبع: راسخون