تراکتور و ماشین زیر چرخ های زنوزی، رکورددار تغییر و بی ثباتی! - وبلاگ کارآفرین

به گزارش وبلاگ کارآفرین، محمدرضا زنوزی مالک باشگاه ماشین سازی تبریز با انتشار نامه ای رسمی انصراف خود را از حضور در این باشگاه بیان نمود.

زنوزی در حالی اقدام به تعلیق فعالیت های خود در باشگاه ماشین سازی تبریز و انتظار برای حل این بحران از سوی هیات فوتبال استان آذربایجان شرقی است که کارنامه مدیریتی او در سه سال اخیر نشان از عدم ثبات او در تصمیمات مربوط به باشگاهداری دارد.

مالک مشترک باشگاه های تراکتور و ماشین سازی تبریز پس از حضور سه ساله در این تیم های قدیمی، ناگهان به بند 5 ماده 18 اساسنامه فدراسیون فوتبال مبنی بر عدم باشگاه داری در دو تیم لیگ برتری رجوع کرده است که هنوز تعیین نیست بر چه مبنایی وارد این عرصه شده است.

بر کسی پوشیده نیست تراکتور با آمدن زنوزی توانست بازیکنان بزرگی به خدمت گرفته و در اولین فصل حضور این مرد متمول مسعود شجاعی، اشکان دژاگه و احسان حاج صفی سه کاپیتان وقت تیم ملی ایران را جذب کرد.

خریدهای پر طمطراق زنوزی در تراکتور یکی پس از دیگری با بوسه بر لوگوی پیراهن خود عکس یادگاری گرفتند تا لقب کهکشانی ها بار دیگر وارد دستور زبان فوتبال ایران شود. با این حال دیری نپایید تا تراکتور با دست فرمان مالک جهت موفقیت خود را کج کرده و به بیراهه برود.

زنوزی کم حوصلگی خود را در همان ماه اول حضور تراکتور در فصل هجدهم نشان داد. جان توشاک سرمربی این تیم پس از تنها سه هفته حضور در این تیم عطای تراکتور را به لقایش بخشید و از تبریز رفت.

زنوزی که دوست داشت تیمش با اسم های بزرگ در جهت کهکشانی باقی بماند موفقیت های محمد تقوی در قامت سرمربی موقت را نادیده گرفت تا جرج لیکنز از بلژیک بیاید و امورات فنی این تیم را بر عهده بگیرد.

البته آقای مالک در امور این مربی هم دخالت کرد تا جایی که محسن فروزان دروازه بان وقت سرخپوشان تبریزی را متهم به تبانی کرد تا این دروازه بان با دستور مالک باشگاه حق شرکت در تمرینات را هم نداشته باشد و به کمیته اخلاق فدراسیون فوتبال رفته و ماه ها از حضور در میادین فوتبالی دور شود.

تراکتور در لیگ برتر هجدهم با کسب 52 امتیاز در رده پنجم جدول قرار گرفت تا مدعی عنوان قهرمانی راه به آسیا هم پیدا نکند.

البته عتاب و خطاب های زنوزی در تراکتور صرفاً به دخالت های فنی ختم نمی شد. او بارها مدیرعامل عوض کرد و هر بار هم صلاح می دانست علیه مدیرانی که خودش آنها را آورده بود موضع می گرفت و تندترین ادبیات را به کار می برد.

سال 97 در زمانی که او مالکیت تراکتور را از سپاه عاشورا تبریز گرفت عباس الیاسی را به عنوان مدیرعامل منصوب کرد اما الیاسی در این پست نماند و تنها به عنوان رییس هیات مدیره کارش را ادامه داد. از این رو زنوزی سراغ صادق درودگر، علیرضا اسدی و سپس ایوب بهتاج در همان سال رفت اما آنها کمتر از 80 روز توانستند با این مالک کار کنند و کنار رفتند.

از این رو الیاسی بار دیگر سرپرستی امور مدیریتی باشگاه را بر عهده گرفت تا غلامرضا صادقیان به عنوان دوست صمیمی زنوزی، مدیرعامل سرخ های پرشور تبریز شود. صادقیان نیز پس از حضور نزدیک به یک سال از کار کنار کشید تا علیرضا سهرابی جانشین وی شود. سهرابی هم به دلیل عدم همخوانی با رویکرد ستاره محور زنوزی نتوانست جایگاه خود را حفظ کند.

مالکی که بی توجه به دوران بازیکن سازی تیم های تبریزی در دهه پنجاه و شصت همچنان تصمیم به خریدهای میلیاردی در لیگ برتر داشت. او در ابتدای لیگ نوزدهم سراغ مصطفی دنیزلی از ترکیه رفت تا او را سرمربی تیم پرهوادار تراکتور کند.

انتخابی که مورد استقبال پرشورها هم قرار گرفت اما دنیزلی هم نتوانست در روزهایی که زنوزی حق دخالت های فنی نداشت و تنها به تغییر مدیران باشگاه مشغول بود نتیجه بگیرد تا ساکت الهامی به عنوان سرمربی انتخاب شود.

الهامی توانست در روزهایی که باشگاه تراکتور درگیر شکایت های بین المللی اش بود این تیم را به قهرمانی در جام حذفی رسانده تا یکی از پرطرفدارترین تیم های فوتبال ایران صاحب سهمیه در آسیا شود. با این حال محرومیت انضباطی الهامی سبب شد تا مالک تیم های لیگ برتری شهر تبریز، با توجه به قانون منع استفاده از خارجی ها سراغ علیرضا منصوریان رفته و او را سرمربی این تیم کند.

البته زنوزی قبل از برکناری علیمنصور باز هم تغییر رویه نداد و با محمد علیپور مدیرعامل وقت تراکتوری ها نیز زاویه پیدا کرد تا او پس از تنها یک ماه حضور در این باشگاه از جمع تبریزی ها برود.

او پس از برکناری منصوریان نیز همین فرایند را ادامه داد. مسعود شجاعی کاپیتان تراکتوری ها که مسئولیت فنی این تیم را بطور موقت پذیرفته بود زیر بار سرمربیگری تیم تا پایان فصل نرفت تا آنها سراغ رسول خطیبی بفرایند.

مالک تراکتور پس از آمدن خطیبی هم دست از رفت و آمد افراد به باشگاه بر نداشت و این بار رحیمی را به دلیل دخالت های فنی از حضور در قامت معاون ورزشی و اجرایی باشگاه تراکتور عزل کرد.

تصمیماتی که تراکتور را در جهتی سخت برای رسیدن به موفقیت قرار داده است و باشگاه های تبریزی را که ریشه ای کهن در فوتبال باشگاهی ایران دارند با مشکل جدی در امر مدیریت روبرو کرده است.

زنوزی که بارها به بیان دیدگاه خود مبنی بر نگاه اقتصادی به تراکتور اشاره کرده است نه تنها نتوانسته کمکی به این بخش کند بلکه با تصمیمات خودسرانه خود هواداران فهیم و پرشور تراکتور را نیز سر درگم کرده است.

فردی که قرار بود الگوی خصوصی سازی در فوتبال باشگاهی ایران شود اکنون تنها به استرس هواداران تیم های تحت مالکیت خود افزوده است.