کاناپه را سفت بچسبید آقایان! - وبلاگ کارآفرین

به گزارش وبلاگ کارآفرین، حال و روز فوتبال ملی ایران درست مثل ساختار این ورزش در کشور چندان خوش و خرم نیست. بعد از سال ها در همچنان روی همان پاشنه قدیمی می چرخد و مسئولان نیز همچنان با دادن وعده های ریزودرشت به سرگرم کردن مخاطبان ادامه می دهند. درست در روز هایی که تیم های برتر آسیا که فریب رنکینگ خوش آب و رنگ فیفا را نخورده اند و این روز ها مشغول بازی در یک هشتم نهایی جام جهانی هستند، تیم ملی هم به خانه برگشته و اعضای آن، از بازیکنان تا کادر فنی و مدیریتی و رئیس فدراسیونش، بازی ها را از روی کاناپه دنبال می نمایند و احتمالا تحلیلی هم دارند که الان اگر ما بودیم چنین می کردیم و چنان.

اتفاقات این روز های جام جهانی درست شبیه به شرایط ساختاری و مدیریتی در فوتبال ایران است. اختلاف با کشور های پیشرفته در آسیا از جمله ژاپن و کره جنوبی همین قدر است که آن ها امروز باید در یک هشتم نهایی به میدان بروند و تیم ملی مدت ها قبل چمدان به دست به تهران برگشته است. اصولا برخلاف رنکینگ تیم های آسیایی، ایران شبیه به دیگر اتفاقات خاورمیانه عمل نموده است و مثل تیم های همین منطقه در همان دور نخست مرحله گروهی از جام کنار رفته و در تحلیل ها هم که همه مقصر هستند مگر بازیکنان و اعضای کادر فنی و صدالبته مسئولان فدراسیون فوتبال ایران.

قطر، میزبان این دوره از رقابت ها که اولین و تاریخی ترین میزبان جام جهانی در خاورمیانه بود سطح فوتبالش را در جام جهانی به خوبی نشان داد. آن ها حرفی در زمین برای گفتن نداشتند، ولی آن قدری ساختار درست و حسابی در این کشور درست نموده اند که بعید است در همین سطح بمانند. احتمالا با توجه به پیشرفتی که آن ها در این زمینه داشته اند، به زودی قطر هم به یکی از قطب های فوتبال آسیا و خاورمیانه تبدیل گردد. آن ها برخلاف تیم ملی ایران یک قهرمانی در سال های اخیر در جام ملت های آسیا داشته اند و اگر قرار بر مقایسه باشد همین حالا گوی سبقت را از ایران ربوده اند. شاید از بخت خوب ایران است که آن ها در این جام جهانی بد بودند و ایران را تبدیل به بدترین تیم خاورمیانه نکردند. قطر اولین حذف شده آسیایی و اولین آن ها در خاورمیانه بود.

بعد هم نوبت به عربستان رسید. دیگر تیمی از خاورمیانه که با جام جهانی وداع کرد. عربستان، ولی مثل ایران یک بازنده صرف نبود؛ آن ها نشان دادند با اروه رنار فرانسوی برنامه های زیادی دارند. زیبا و چشم نواز بازی کردند و حتی آرژانتین با لیونل مسی افسانه ای را هم از پیش رو برداشتند. از لحاظ نتایجی که رقم خورد، عربستان در مقایسه با ایران عملکرد بهتری داشت و احتمالا این تیم هم در آینده ای نزدیک حرف های زیادی برای گفتن داشته باشد.

خاتمه هم که نوبت به ایران رسید. تیمی که با تغییرات در کادر مربیگری اش در پی صعود به دور دوم جام جهانی برای نخستین بار بود، ولی زهی خیال باطل. ایران سنگین ترین شکست تاریخش را در همین جام برابر انگلیس متحمل شد و بعد هم که در دیداری سرنوشت ساز برابر آمریکا که فقط یک تساوی می خواست، با یک گل شکست خورد و از جام کنار رفت. به همین سادگی، فرصتی به این بزرگی از کف رفت تا حسرت به دل طرفداران ایرانی باقی بماند.

برخلاف تیم های خاورمیانه، سایر تیم های آسیایی خوش درخشیدند. استرالیا که از اقیانوسیه به آسیا اضافه شده، در کنار ژاپن که بی نظیر بود و کره جنوبی که جنگنده نشان داد، همگی به مرحله بعدی صعود کردند تا برای اولین بار در تاریخ، سه تیم از آسیا در مرحله حذفی جام جهانی حضور داشته باشند.

این اتفاق در شرایطی اتفاق افتاده که برترین تیم آسیا پیش از آغاز رقابت های جام جهانی، به خانه برگشته و از روی کاناپه جام را دنبال می نماید. این موضوع به خودی خود تبدیل به یک فاجعه شده است، چون این نسل از بازیکنان تیم ملی فوتبال ایران نسل طلایی محسوب می شدند و بدون تردید برترین فرصت را برای رفتن به مرحله بعدی جام جهانی داشتند. با این حال تصمیماتی خبرساز مبنی بر بازگرداندن کارلوس کی روش به ایران و ضعف فنی و آشکار این مربی در مدیریت تیم در بازی های جام جهانی، باعث شد این فرصت ارزشمند به راحتی آب خوردن از دست برود. کی روش که درست در حساس ترین بازی ایران با آمریکا باید شجاعت نشان می داد، دوباره ترسو شد تا حتی از گرفتن یک امتیاز هم عاجز بماند و موجبات حذف ایران از جام جهانی را رقم بزند.

حالا هم که بعید است بسیاری از همین بازیکنان اصولا فرصتی برای حضور در جام جهانی بعدی داشته باشند. جالب تر از همه اینکه بعد از نتایج اسف باری که در جام جهانی رقم خورده و حتی عملکردی که ضعیف تر در مقایسه با جام جهانی در روسیه بوده، کسی حاضر به عذرخواهی نیست. از آن بدتر اینکه کارلوس کی روش را که مقصر اصلی ناکامی ایران در جام جهانی است هم چند روزی در تهران نگه داشته و او را به کاخ گردی بردند به این امید که از مدیران ایرانی دل چرکین نگردد!

از همه بدتر اخبار تأییدنشده ای است که می گوید فدراسیون فوتبال ایران در ها را برای بازگشت مجدد کی روش به تیم ملی فوتبال ایران برای همواره نبسته است. قرارداد این سرمربی با تیم ملی ایران به اتمام رسیده و او روز گذشته قبل از ترک ایران در جلسه ای با مهدی تاج رئیس فدراسیون فوتبال ایران هم حاضر شده تا احتمالا درمورد آینده اش در ایران صحبت کند.

عجبا که قرار نیست مدیران فوتبال ایران ذره ای درس عبرت بیاموزند. اگر واقعا چنین اخباری درست باشد باید به همه چیز و همه کس در این فوتبال از جمله همان افرادی که شعار می دهند دلسوز فوتبال ایران هستند شک کرد. تعیین نیست قرار است دیگر با چه متر و معیاری به کارلوس کی روش فرصت حضور دوباره داده گردد. در شرایطی که تیم های قدرتمند و واقعی آسیا به مرحله بعدی رسیده اند، تیم ایران در گروهی به مراتب ساده تر از آن ها از صعود بازمانده و هنوز هم به نظر می رسد دغدغه تعدادی از مسئولان، راضی نگه داشتن کارلوس کی روش است. مردی که حالا او هم می تواند در بازگشت به لیسبون، کاناپه ای نرم تر پیدا نموده و با پولی که از فدراسیون فوتبال ایران گرفته، اموراتش را به برترین شکل ممکن سپری کند. حالا فقط می ماند شایعات موجود؛ باید منتظر ماند و دید دلسوز واقعی فوتبال ایران چه کسی است.