قالی کتیبه دار مسجد خضرشاه ثبت ملی شد
به گزارش وبلاگ کارآفرین، مراتب ثبت ملی شش اثر منقول فرهنگی تاریخی و قالی کتیبه دار مسجد خضرشاه به استاندار یزد ابلاغ شد.
به گزارش وبلاگ کارآفرین، در نامه ای از سوی قائم مقام وزیر و معاون میراث فرهنگی مراتب ثبت ملی شش اثر منقول فرهنگی تاریخی در نامه ای از سوی قائم مقام وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی و معاون میراث فرهنگی به استاندار یزد ابلاغ شد.
در متن نامه علی دارابی به مهران فاطمی استاندار یزد آمده است:
در اجرای قانون راجع به حفظ آثار ملی، مصوب آبان 1309 مجلس شورای ملی و نظام نامه اجرایی آن، مصوب 1311 هیئت وزرا، بند ج از ماده واحده قانون تشکیل سازمان میراث فرهنگی کشور مصوب بهمن 1364 مجلس شورای اسلامی و بند ششم از ماده سوم قانون اساسنامه سازمان میراث فرهنگی کشور مصوب 1367 مجلس شورای اسلامی، ماده 22 آئین نامه حفاظت از میراث فرهنگی کشور، مصوب 1381 شورای امنیت کشور، فصل دوم آئین نامه مدیریت، سامان دهی، نظارت و حمایت از مالکان و دارندگان اموال فرهنگی تاریخی منقول مجاز مصوب 1384 هیئت وزیران، مراتب ثبت شش اثر منقول فرهنگی تاریخی به توضیح زیر، پس از تشریفات قانونی لازم در لیست آثار ملی ایران به ثبت رسیده، اعلام می گردد.
- عقدنامه عبدالحسین و معصومه خانم، شماره ثبت 2177، مورخ 1400/11/19
- عقدنامه میرزا محمدصراف و خدیجه سلطان خانم، شماره ثبت 2178، مورخ 1400/11/19
محل نگهداری: شهرستان یزد، بخش مرکزی، شهر یزد، خیابان امام (ره)، کتابخانه وزیری
بعلاوه در نامه مشابه دیگر علی دارابی به مهران فاطمی آمده است:
- رساله القشریه، شماره ثبت: 2264، مورخ 1400/12/9
- رساله الاحتجاج طبرسی (تفرشی)، شماره ثبت: 2265، مورخ 1400/12/9
- مفتاح العلوم سکاکی، شماره ثبت: 2266، مورخ 1400/12/9
محل نگهداری: شهرستان یزد، بخش مرکزی، شهر یزد، خیابان امام (ره)، کتابخانه وزیری
- قالی کتیبه دار مسجد خضرشاه، شماره ثبت: 2179، مورخ 1400/11/19
محل نگهداری: شهرستان یزد، بخش مرکزی، شهر یزد، محله چامنار، مسجد خضرشاه
به گزارش وبلاگ کارآفرین مسجد خضر شاه یا مسجد چهارمنار مربوط به سده 9 تا 10 قمری (امپراتوری تیموری) است و در یزد، محله چهار منار واقع شده و این اثر در تاریخ 15 آذر 1378 با شماره ثبت 2530 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
تاریخچه احداث مسجد
بنای مسجد چهار منار متعلق به دورهٔ تیموری می باشد و به احتمال زیاد بنای اصلی مسجد بر ویرانه های آتشکده ای بر پا شده است. میرخضرشاه در محلّه چهارمنار بنای مسجد و خانقاهی را نهاد که بنا بر نوشته وقفنامهٔ آن به نام مسجد جامع و خانقاه ابواسحاقّیه خوانده شده است. بنا بر سواد وقفنامه که نخستین تحریر آن به سال 902 ه .ق است، این مکان شامل: جماعت خانه، بقعه، مسجد و خانقاه برای مرشدان و مسلمانان بوده است و موقوفات زیادی در شهرهای اردکان، تفت و یزد داشته که می باید صرف هزینه تحصیل طلّاب علوم دینی، پذیرایی مسافران، خادم، خطیب، مؤذّن، روشنایی مسجد و پختن آش گندم برای فقرا گردد.
بخش های مختلف مسجد
مسجد چهار مناز مرکب از ایوان، صحن تابستانی و گرمخانه است بنا بر آنچه مر حوم ایرج افشار در زمان نگارش کتاب یادگارهای یزد (سال 1353 ش) به چشم وی خورده، به قرار زیر است:
سراسر محراب از کاشی های معرّق (83×115سانتی متر عصر تیموری پوشیده شده است.
بدنه سمت شرقی منبر از کاشی معرق و بلندی آن 147 با عرض 192 سانتی متر است.
در محراب گرمخانه، یک قطعه سنگ مرمر به مقدار 60×55 اما بی هیچ نوع ظرافتی، مورّخ 1294 نصب است و به اطرافش دوازده امام نقر شده.
در مسجد یک قطعه قالی بافت سال 1350 قمری به مقدار 40 / 7×25 / 4 متر به طرح سجّاده ای (خانه خانه) و با نقوش درخت و بوته وجود دارد.
منبع: دنیای سفر