پشت پرده اعتیاد به چربی چیست؟ - وبلاگ کارآفرین

به گزارش وبلاگ کارآفرین، شکر و چربی دو ماده ای هستند که تقریبا همیشه در غذا های اعتیادآور وجود دارند. نوشیدنی های گازدار، آب میوه ها، شیرینی ها یا شکلات ها سرشار از شکر هستند. منو های رستوران های فست فود برای مجذوب کننده کردن محصولات شان به اشتهای ما برای چربی وابسته هستند. مزه این غذا ها مهم است. با این وجود، بر اساس نتیجه مطالعه ای تازه که در نشریه نیچر منتشر شده موضوعی فراتر از این موارد وجود دارد. یک سیستم سیگنال دهی در انسان وجود دارد که ارتباط بین مغز و روده را تسهیل می نماید. این فرایند ممکن است به شرح انگیزه پشت یکی از مسائل عمده سلامت بشر یاری کند.

به گزارش وبلاگ کارآفرین به نقل از ال پائیس، نتیجه این پژوهش این ایده را مطرح می سازد که دو ورودی حسی به مغز وجود دارند: یکی آن چه را که ما دوست داریم و دیگری آن چه را که می خواهیم رمزگذاری می نماید. این دو ورودی با یکدیگر کار می نمایند. چارلز زوکر پژوهشگر مؤسسه پزشکی هاوارد هیوز و استاد دانشگاه کلمبیا می گوید: نخست با زبان آن چه را دوست دارید تشخیص می دهید سپس معده به شما می گوید به چه چیزی احتیاج دارد.

این تقسیم بندی می تواند شرح دهنده این موضوع باشد که طبق مطالعه ای اجرا شده در سال 2020 میلادی در خصوص شکر چرا نوشیدنی های دارای شیرین نماینده های مصنوعی با جذابیت فراوری شده به وسیله نوشیدنی های دارای شکر واقعی مطابقت ندارند. نتیجه پژوهش مذکور که آن نیز در نشریه نیچر منتشر شده بود نشان داد که حتی در موش هایی که حس چشایی شان سرکوب شده بود نیز ترجیح نوشیدنی های حاوی شکر نسبت به نوشیدنی های مصنوعی شیرین شده حفظ شد.

در خصوص چربی تیم تحت راهنمایی زوکر سازوکار هایی را که ترجیحات غذایی را معین می نمایند مورد آزمایش قرار دادند. آنان دو نوع ماده (محلول در آب) را در اختیار موش های آزمایشگاهی قرار دادند: یکی حاوی چربی بود و دیگری اگرچه به صورت مصنوعی شیرین شد، اما فاقد چربی بود. در عرض دو روز، موش ها تمایل آشکاری به محلول حاوی چربی از خود نشان دادند. این موضوع حتی زمانی مشاهده شده که پژوهشگران موش ها را از نظر ژنتیک اصلاح کردند تا نتوانند طعم چربی را در زبان شان حس نمایند.

این موضوع ثابت کرد که امیال روده در واقع می توانند بر زبان غلبه نمایند. ماریا دل مار مالاگون رئیس انجمن چاقی اسپانیا و استاد دانشگاه کوردوبا نتیجه پژوهش تازه را فوق العاده می داند. برای او جالب ترین جنبه این پژوهش آن است که پژوهشگران توانسته اند ناحیه مغزی را که هنگام خوردن چربی فعال می گردد تعیین نمایند ناحیه ای که مسئول اشتها یا ترجیح چربی است.

پژوهشگران هم چنین نورون های خاصی را شناسایی کردند که محرک های فراوری شده به وسیله چربی را هنگام رسیدن به معده به مغز منتقل می نمایند و هم چنین گروه دیگری از نورون ها را شناسایی کردند که مغز را از وجود قند ها آگاه می سازد.

در مطالعه ای که منگتون لی از موسسه پزشکی هاوارد هیوز انجام داد هنگامی که راستا های سیگنالی در موش ها شناسایی شد دانشمندان توانستند آن را با یک دارو مسدود نمایند و در نتیجه میل به چربی کاهش یافت.

زوکر که شرح می دهد کارش شامل درک سازوکار های بیولوژیکی اساسی در پشت ترجیحات ما می باشد معتقد است که این دانش می تواند در مبارزه با اپیدمی دیابت و چاقی که یک معضل بزرگ برای سلامتی در دنیای امروز است مفید واقع گردد.

او با اذعان به این که تیم اش پیش تر با صنایع غذایی در تماس بوده تا جایگزین هایی را پیشنهاد کند که تقاضای چربی در روده را بدون ایجاد عوارض جانبی منفی برآورده سازد می گوید: اگر مدار را درک کنید شاید بتوانید آن را با مولکول هایی که فعالیت آن را کنترل می نمایند تغییر دهید.

زوکر می افزاید: دو گروه از مردم وجود دارند که می توانند از این مداخلات سود ببرند. یکی افرادی هستند که مبتلا به مسائل بالینی می باشند. در خصوص آنان می توان با ترکیبی مداخله کرد که به (مغز و روده) اجازه می دهد آغاز به جدا شدن نمایند. گروه دوم مصرف نمایندگان عمومی هستند. با آنان منطق اعمال شده مانند شیرین نماینده های مصنوعی کار می نماید. تفاوت در این است که نه تنها زبان شان بلکه مدار روده و مغز آنان نیز باید ارضا و متقاعد گردد. از نظر مفهومی، شاید راهی وجود داشته باشد که بتوانیم جذب قند یا چربی را حفظ کنیم، اما بدون کالری اضافی.