نظریه ای نو درباره مومیایی های مصر، ماجرا با آنچه می دانستیم فرق دارد - وبلاگ کارآفرین

به گزارش وبلاگ کارآفرین، دیجیاتو نوشت: گروهی از محققان می گویند مومیایی کردن در مصر باستان احتمالاً به منظور حفظ بدن افراد برای دنیای پس از مرگ نبوده است. آن ها مدعی اند که مصری ها پادشاهان و ملکه های خود را مومیایی می کردند تا از آن ها مجسمه بسازند و تمثیل آن ها را در میان خود حفظ نمایند.

تعداد فزاینده ای از باستان شناسان باور دارند که حفظ جسم افراد بر اثر فرایند مومیایی شدن احتمالاً تصادفی بوده است و افرادی که ایده حفظ بدن برای دنیای پس از مرگ را مطرح نموده اند، تحت تأثیر افکار خود پیرامون دیار باقی بوده اند.

مومیایی در مصر باستان چه اهمیتی داشت؟

پژوهشگران در عوض حالا باور دارند که هدف از مومیایی کردن، تبدیل فراعنه به مجسمه و آثار هنری با اهداف مذهبی بوده است. آن ها پادشاهان و ملکه های خود را به عنوان الهه های زنده درنظر می گرفتند و با تبدیل جسم آن ها به مجسمه، می خواستند حتی پس از مرگ نمود عینی آن ها را حفظ نمایند.

کمبل پرایس، از مسئولان موزه منچستر در انگلیس می گوید: این تفاوت در شیوه تفکر کوچک اما مهم است. این ایده که روح به بدن برمی گردد یا به نحوی کنترل بدن را در دست می گیرد، به آن مقدار که ممکن است تصور کنید، قاطع و روشن نیست.

یکی از استدلال هایی که برای تأیید این نظریه آورده می گردد، وجود مومیایی افرادی از طبقه حاکمان است که ظاهراً اهمیتی به حفظ بدن آن ها داده نشده بود. برای مثال، جسم شاه توت عنخ آمون درحالی پیدا شد که به کف تابوتش چسبیده بود و روی آن مجسمه ساخته بودند. پرایس می گوید: مصریان باستان نمی دانستند دارند چه کار می نمایند، درنتیجه جسم او به خوبی حفظ نشده است.

اسناد تاریخی نشان می دهد که مجسمه خدایان مصر با روغن و عطر پوشانده می شد. سپس گاهی اوقات پارچه ای را دور آن می پیچیدند که به نحوی ارزش معنوی داشت. مصری ها با قراردادن اعضای بدن فرد در ظرف های کانوپیک (ظرف هایی با شکل سر خدایان)، احتمالاً می خواستند بدن حاکمان خود را با ارواح الهی آمیخته نمایند.

با وجود اینکه برخی از مومیایی ها مثل توت عنخ آمون، آمنهوتپ سوم و آخناتون جلوه ای مجسمه مانند دارند، ولی همه با این عقیده تازه موافق نیستند و مباحثه دراین باره ادامه دارد.

5858