این قدیمی ترین شهاب سنگ دنیا است، عکس
به گزارش وبلاگ کارآفرین، ایسنا نوشت: گروهی از پژوهشگران استرالیایی معتقدند که در قدیمی ترین شهاب سنگ دنیا می توان اطلاعات جدیدی را در خصوص منظومه شمسی اولیه پیدا کرد.

قدمت قدیمی ترین شهاب سنگی که تا به امروز پیدا شده است، تقریبا به 4.6 میلیارد سال پیش و زمانی می رسد که زمین حتی وجود نداشت. اکنون، این سنگ فضایی موسوم به Erg Chech 002 یا EC 002 در حال ارائه دادن اطلاعات نوی پیرامون ظاهر اولیه منظومه شمسی ما است و افشاگری های آن چیزی نیستند که دانشمندان انتظار داشتند.
گروهی از پژوهشگران استرالیایی می گویند پژوهش نو آنها، دقت نحوه محاسبه کردن سن شهاب سنگ ها را زیر سؤال می برد و نشان می دهد که سن بعضی از آنها ممکن است به اندازه ای که پیشتر تصور می شد، نباشد.
علت آنها این است که دریافتند EC 002 اندازه بیشتری ایزوتوپ رادیواکتیو آلومینیوم-26(26Al) را نسبت به سایر شهاب سنگ های باستانی موسوم به آکندریت(Achondrite) با سن مشابه خود دارد.
موضوع مطرح شده به وسیله پژوهشگران استرالیایی مهم است؛ زیرا این نظریه را به چالش می کشد که توزیع آلومینیوم-26 در سراسر منظومه شمسی اولیه به طور مساوی بوده است. تصور می گردد که آلومینیوم-26، منبع گرما برای عناصر سازنده سیارات بوده است.
کارشناسان، سن شهاب سنگ ها را براساس اندازه آلومینیوم-26 موجود در آنها هنگام شکل گیری تخمین می زنند، اما اگر همان طور که این پژوهش نو نشان می دهد، ایزوتوپ در سراسر منظومه شمسی اولیه به طور نامساوی توزیع شده باشد، نمی توان اعتماد کرد که نشانه دقیقی را در خصوص قدمت یک سنگ فضایی یا نقشی که در شکل گیری سیاره ایفا نموده است، ارائه دهد.
این در تضاد با پژوهش های پیشین است که نشان داده اند آلومینیوم-26 در پیشبرد تشکیل شدن سیاراتی مانند زمین، به طور مساوی توزیع شده بود.
این نظریه مطرح شده که منظومه شمسی ما حدود 4.5 میلیارد سال پیش، از یک ابر میان ستاره ای در حال فروپاشی شکل گرفته که احتمالا بخشی از یک سحابی بسیار بزرگتر بوده است. دانشمندان معتقدند فروپاشی ابر میان ستاره ای ممکن است در اثر موج ضربه ای یک ابرنواختر یا ستاره در حال انفجار ایجاد شده باشد که به نوبه خود منجر به ایجاد یک سحابی خورشیدی شد و یک قرص چرخان از موادی پدید آورد که منظومه شمسی از آن سرچشمه گرفت.
آلومینیوم-26 در آن موقع یک عنصر حیاتی بود، زیرا گرمای کافی را به وسیله واپاشی رادیواکتیو برای فراوری اجرام سیاره ای با لایه های داخلی فراهم می کرد. بعلاوه، این عنصر به خشک شدن سیارات کوچک اولیه یاری کرد تا سیارات سنگی و کم آب فراوری شوند.
با توجه به عمر بسیار کوتاه آلومینیوم-26 که حدود 770 هزار سال است، دانشمندان معتقدند که این ماده احتمالا اندکی پیش از متراکم شدن اولین ماده جامد در منظومه شمسی، در قرص سیاره ساز اطراف خورشید جوان ادغام شده است. بنابراین، وجود آن در سنگ فضایی EC 002، فرصتی را برای آنالیز بیشتر نحوه توزیع اولیه ایزوتوپ پیش از تشکیل شدن زمین فراهم می نماید.
این که آیا ایزوتوپ به طور مساوی در سراسر منظومه شمسی اولیه توزیع شده یا خیر، در معین کردن سن شهاب سنگ ها مهم است. پژوهشگران دانشگاه ملی استرالیا(ANU) به سرپرستی اوجنی کرستیانیوف(Evgenii Krestianinov)، EC 002 را تجزیه وتحلیل کردند و سن ایزوتوپ سرب آن را حدود 4.566 میلیارد سال تشخیص دادند.
آنها این یافته را با داده های موجود در خصوص این شهاب سنگ ترکیب کردند و آن را با سایر شهاب سنگ های بسیار قدیمی مورد مقایسه قرار دادند. پژوهشگران در این پروژه نشان دادند که توزیع آلومینیوم-26 در سحابی خورشیدی اولیه، نامساوی بوده است.
به همین علت، آنها گفتند که مطالعات زمان شناسی شهاب سنگ ها باید محتاطانه باشد و یک رویکرد کلی برای تاریخ یابی با ایزوتوپ های کوتاه مدت اتخاذ گردد که توزیع نابرابر آنها را نشان می دهد.
پژوهشگران خاطرنشان کردند که این امر به افزایش دقت و قابلیت اطمینان در معین کردن سن شهاب سنگ ها و مواد سیاره ای یاری می نماید.
این شهاب سنگ که در سال 2020 کشف شد، عمدتا از سنگ آتشفشانی تشکیل شده و کارشناسان معتقدند که از پوسته یک سیاره اولیه آمده است. یک پژوهش که پیشتر انجام شد، نشان داد که این سنگ زمانی گدازه مایع بوده، اما طی 100 هزار سال سرد و جامد شده و به قطعه ای به وزن 70 پوند تبدیل شده که در نهایت به سیاره ما راه یافته است.
پژوهشگران گفتند: هیچ سیارکی با ویژگی های مشابه پیدا نشده که نشان بدهد پیش سیاره ای که از آن سرچشمه گرفته، از آن موقع با تبدیل شدن به بخش هایی از اجرام بزرگتر ناپدید شده یا به سادگی نابود شده است.
در میان قدیمی ترین آکندریت هایی که پیشتر یافت شده اند، می توان به NWA 1111942 با قدمت حدود 4.565 میلیارد سال و Asuka 88139427 با قدمت 4.564 میلیارد سال اشاره نمود.
5858
منبع: خبرآنلاین