ایستاده در غبار؛ شیوع کرونا و تهدید اشتغال
به گزارش وبلاگ کارآفرین، رسیدن به سطح مناسبی از رشد مالی و حفظ این رشد در میان مدت و بلندمدت، نیازمند یک بازار کار مولد و پایدار است.

به طور مشخص در کشور ما، با توجه به ساختار هرم جمعیتی، مشخصات کیفی جمعیت فعال، و مقایسه این عوامل با رقبای بالقوه در سطح منطقه و جهانی، می توان گفت هر استراتژی توسعه پایداری لاجرم باید نیروی سمت عرضه در بازار کار را، همچون تیغ دو دمی در نظر بگیرد که در حوزه اجتماعی تهدید و در حوزه مالی و رقابت پذیری بین المللی فرصت است.
اجتناب از آن تهدید و استفاده بهینه از این فرصت، نیازمند یک بازار کار هوشمند،انعطاف پذیر، مولد و پایدار است. همه دغدغه مندان توسعه کشور و همه آنان که دل در گرو رشد و سرافرازی ایران عزیز دارند، باید به هر نحو ممکن در حفظ پایداری بازار کار بکوشند و در عین حال با پرهیز از مداخله غیرمسئولانه و تحمیل روینمودهای فاقد منطق مالی به این بازار، زمینه خلق ارزش افزوده برای اقتصاد ملی در این عرصه را فراهم آورند.
این موضوع در شرایطی که اقتصاد نحیف ایران در معرض آسیب های ناشی بروز بحران اپیدمی کرونا قرار گرفته و کسب و کارهای کاربر، labor intensive و خدماتی تحت تاثیر این بحران با خسارات عمده ای روبرو شده اند بیش از هر زمان دیگری اهمیت و حساسیت پیدا نموده است.
مسئولیت اجتماعی فعالان بخش خصوصی و جامعه کارفرمایی کشور، در این زمانه، تمرکز بر محافظت از بدنه نیروی انسانی بنگاه ها و کوشش برای پرهیز از تعدیل گسترده نیروی انسانی است تا علاوه بر حفظ پایداری بازار کار، کشور در برابر آسیبهای اجتماعی ناشی از گسترش فقر و بیکاری محافظت گردد. حاکمیت و نیروهای صنفی و اجتماعی دخیل در مشخص شرایط روابط کار نیز، باید با پرهیز از حرکتهای پوپولیستی و عوامفریبانه در طرح پیشنهادات مربوط به مشخص حداقل دستمزد و سایر عوامل موثر بر بهای تمام شده نیروی کار، به حفظ پایداری بازار کار کشور یاری نمایند.
بانااطمینانی ای که بحران کرونا به کسب و کارهای خدماتی و کاربر تحمیل نموده، مدیران بنگاه های این بخش از نظام مالی کشور در میان طوفانی از غبار ایستاده اند و از داشتن دید کافی نسبت به محیط اطراف خود برای تصمیم گیری صحیح و مطمئن محرومند، در این شرایط به تعویق انداختن تصمیم گیری در خصوص حداقل مزد در سال 99، تا عبور از پیک اپیدمی کرونا، یعنی اواخر فروردین و اوایل اردیبهشت، یاری می نماید جامعه کارفرمایی در این لحظات بحرانی با دلگرمی و قدرت بیشتری، به ایفای مسئولیت اجتماعی خود در محافظت از سرمایه انسانی بنگاه ها، تمرکز کند.
امید آنکه دولت و شورای عالی کار، حداقل به این موضوع توجه کافی داشته باشند.
منبع: اتاق بازرگانی ایران